Νεοανθρωποσοφία: Μια νέα προσέγγιση στις διδασκαλίες του Στάινερ

Thanks to the amazing study group from Greece for translating this article. This is a remarkable gift to the Glass Bead Game. Thank you.

Readers, to read English version click on headline just below.

Neoanthroposophy: A New Approach to Steiner’s Teachings

Ο μέγας πνευματικός επιστήμονας Δρ. Ρούντολφ Στάινερ δημιούργησε μια διδασκαλία που την ονόμασε Ανθρωποσοφία (Σοφία του Ανθρώπου) σύμφωνα με τους παλαιούς Θεοσοφιστές και λάτρεις της Σοφίας.  Οι διδασκαλίες του Στάινερ, περίπου 30 βιβλία και τις πάνω από 6000 διαλέξεις, προέκυψαν από την πνευματική διόραση του, που τον πληροφόρησε για την πραγματική φύση του αόρατου πνευματικού κόσμου ο οποίος βρίσκεται πίσω από τον ορατό υλικό κόσμο.  Ο Στάινερ ήταν σε θέση να «διαβάζει τα Ακασικά Αρχεία», να μελετά την αληθινή φύση του σύμπαντος και τη θέση της ανθρωπότητας σε σχέση με την εξέλιξη.

Ο Στάινερ πέθανε το 1925 χωρίς να έχει βρεί ή να διορίσει κάποιον ως συνεχιστή του, που να ήταν, επίσης, ικανός να διαβάζει τα Ακασικά Αρχεία.  Έτσι οι πιστοί οπαδοί του προώθησαν με τον καλύτερο τρόπο την Ανθρωποσοφία, όπως τη δημιούργησε ο Ρούντολφ Στάινερ, χωρίς, ωστόσο να έχουν την υψηλά ανεπτυγμένη υπεραισθητή αντίληψη, που είχε ο Στάινερ.  Αυτό το κενό δημιούργησε το αναμενόμενο χάος, που συνοδεύει το θάνατο ενός μεγάλου πνευματικού ηγέτη.

Κάποιοι ανθρωποσοφιστές εμφανίστηκαν και είπαν ότι έχουν «πάει πέρα» από τις διδασκαλίες του Στάινερ με τη δική τους πνευματική ανάπτυξη και έρευνα.  Πολλές «εγώ-προσκολλημένες» προσπάθειες έχουν αναφερθεί, ελάχιστες, όμως έχουν φτάσει σε κάποια ουσιώδη γνώση πέρα από τις διδασκαλίες του Στάινερ.  Μερικοί από τους αυτοαποκαλούμενους «διαδόχους» αποδείχτηκαν απλά επονείδιστοι.

Δεν χρειάζεται να πούμε ότι Ανθρωποσοφία χωρίς τον Στάινερ δεν είναι Ανθρωποσοφία.

Στις μέρες μας, το όνομα του Στάινερ έχει συρθεί σε έναν βούρκο από κατηγορίες και ύβρεις, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον για την μελέτη των διδασκαλιών του να παρουσιάσει την μεγαλύτερη μείωση ενδιαφέροντος από την εποχή του θανάτου του.  Υπάρχουν ιστοσελίδες και σελίδες χώρων κοινωνικής δικτύωσης, αφιερωμένες στη συκοφάντηση του ονόματος του Στάινερ από άτομα που ενώ δεν έχουν διαβάσει ούτε έχουν μελετήσει τη δουλειά του, παρ’ όλα αυτά έχουν πολλά να πούνε γι’ αυτόν.  Οι λίβελλοι και οι προσπάθειες συκοφάντησης του δεν έχουν βάση και δεν θα πρέπει να επηρεάζουν το περιεχόμενο των διδασκαλιών του Στάινερ.

Η φύση και ο χαρακτήρας της Ανθρωποσοφικής Κοινότητας, ελάχιστα σχετίζονται με τις διδασκαλίες του Στάινερ και στην πραγματικότητα, έρχονται συχνά σε αντίθεση με αυτά που δίδαξε ο ίδιος.  Πολλοί άνθρωποι που φαινομενικά εργάζονται για την Ανθρωποσοφία μπορεί είναι αντίθετοι με  το πνεύμα του Στάινερ.  Το μεγαλύτερο κακό όμως για τις διδασκαλίες του, είναι να τις κολλάει κάποιος «Ανθρωποσοφιστής» πάνω στη «φαινομενικά» Ανθρωποσοφική «έρευνά» του.  Αυτές οι χαοτικές προσπάθειες εναντίον της πνευματικής έρευνας συχνά σερβίρονται ώς Ανθρωποσοφία, ενώ θα έπρεπε να αναγνωρίζονται ως το αντίθετο της Ανθρωποσοφίας του Στάινερ.  Διάφορες διδασκαλίες που λένε ότι «πάνε πέρα» από τον Στάινερ είναι στην πραγματικότητα μια μορφή αντι-Ανθρωποσοφίας που αντλεί από την πνευματική γνώση του Στάινερ, δημιουργώντας μια εγωκεντρική αναθεώρηση, που είναι σχεδόν αγνώριστη από αυτούς που μελετούν με αφοσίωση τη δουλειά του.  Τέτοιου είδους αναθεωρητές δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν τη λέξη Ανθρωποσοφία και να τη συνδέουν με αναληθείς και εγωκεντρικές ψευδο-ενόρασεις.

Χρειάζεται να διαχωρίσουμε με σαφήνεια  τις διδασκαλίες του Στάινερ από τις υποθέσεις ή και ενοράσεις άλλων πνευματικών ερευνητών.  Κάθε συγγραφέας πρέπει να ξεκαθαρίζει πού «τελειώνει ο Στάινερ» και πού «αρχίζουν» οι προσωπικές του αντιλήψεις.  Έτσι, δεν θα υφίσταται πλέον ανάγκη υπεράσπισης της προσωπικότητας του Στάινερ, των Θεοσοφικών απόψεων για τη φυλή, των σχέσεων με Αριοσοφιστές ή οποιοδήποτε άλλη ομάδα.

Ο Στάινερ πέθανε πριν 90 χρόνια και έχει προκύψει σημαντικό έργο από τότε που οι ιδέες του εφαρμόστηκαν σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης ζωής, όπως η Εκπαίδευση, η Γεωργία, η Τέχνη κ.α.  Από την άμεση εμπειρία της εφαρμογής των όσων αποκάλυψε ο Στάινερ σε αυτούς τους τομείς, έχει προκύψει τεράστια πνευματική γνώση.  Όλο αυτό το έργο λοιπόν, που χτίζεται πάνω στις υποδείξεις του Ρούντολφ Στάινερ, μπορεί να ονομαστεί Νεοανθρωποσοφία.

Η Νεοανθρωποσοφία είναι ανοιχτή σε όποιον θέλει να μελετήσει σε όλη του την ζωή το έργο του Στάινερ, μέσω της άμεσης εφαρμογής του στον κόσμο.

Η Νεοανθρωποσοφία δεν είναι εικασίες ούτε πνευματική έρευνα που «πάει πέρα» από τις υποδείξεις του Στάινερ: είναι η συνεχής εργασία των πνευματικών οντοτήτων, στις οποίες μας οδήγησε ο ίδιος.  Το «Νέο», στην περίπτωσή μας, σημαίνει μια «νέα ματιά» στα στοιχεία που μας έδωσε ο Στάινερ.  Μας προσέφερε απέραντη πνευματική σοφία προερχόμενη από τις Ιεραρχίες, που επαρκεί για αιώνες πνευματικής έρευνας.  Ερευνώντας τις νέες ανακαλύψεις της επιστήμης βλέπουμε ότι ο Στάινερ είχε αναφερθεί σε αυτές, σχεδόν ένα αιώνα νωρίτερα.  Η αληθινή φύση του φωτός, η φύση του πυρήνα του ήλιου μας, η πραγματική κίνηση των πλανητών, η θέση του γαλαξιακού και υπεργαλαξιακού κέντρου και εκατοντάδες άλλα στοιχεία, έχουν πλέον αποδειχτεί από την επιστήμη ακριβώς όπως τα περιέγραψε ο Στάινερ.  Στην πραγματικότητα, όλη η μελλοντική εξέλιξη της ανθρωπότητας έχει περιγραφεί λεπτομερώς στις διδασκαλίες του Στάινερ, οι οποίες δεν θα γεράσουν ποτέ.  Αντίθετα με το πέρασμα του χρόνου θα γίνονται όλο και πιο επίκαιρες

Εμείς, τώρα, ως σπουδαστές των διδασκαλιών του Στάινερ, μπορούμε να αγνοήσουμε την προσωπικότητά του, τους οπαδούς της Ανθρωποσοφικής Κοινότητας, οι οποίοι πιστεύουν ότι «πήγαν πιό πέρα» και απλώς να εστιάσουμε στις διδασκαλίες.  Οι διδασκαλίες του Στάινερ είναι αρκετές από μόνες τους.

Οι Νεοανθρωποσοφιστές δεν χρειάζεται να γίνουν μέλη της Ανθρωποσοφικής Κοινότητας ή να πάνε για προσκύνημα στο Ντόρναχ και να δουν τα γλυπτά του Στάινερ ή να υπερασπιστούν τις κατάπτυστες κατηγορίες εναντίον του για φασισμό και ρατσισμό.  Δεν τίθενται τέτοια θέματα.  Οι διδασκαλίες του Στάινερ ζουν και υγιαίνουν όταν οι Νεοανθρωποσοφιστές ελέγχουν την εγωκεντρική επιθυμία τους να «προσθέσουν» κάτι σε αυτές.  Δέν χρειάζεται να κάνουμε κάποιο «ταξίδι στο χρόνο» στο Μυστήριο του Γολγοθά, για να αποσπάσουμε μία νέα πληροφορία που δεν ανέφερε ο Στάινερ.  Δεν χρειάζεται καν να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε την προηγούμενη ενσάρκωσή μας στην εποχή  που έζησε ο Στάινερ.  Ούτε και οι εικασίες για τις προηγούμενες ενσαρκώσεις κανενός χρειάζονται.  Αυτές οι αυταπάτες και οι αποσπάσεις απλώς σπιλώνουν το όνομα και το έργο του Στάινερ.

Η Νεοανθρωποσοφία είναι ανοιχτή σε οποιονδήποτε θέλει να μελετήσει σε όλη του την ζωή το έργο του Στάινερ, μέσω της άμεσης εφαρμογής του στον κόσμο.  Αυτό συνήθως σημαίνει έργο υπηρεσίας και αγάπης πρός την ανθρωπότητα: Εκπαίδευση, Υγεία, Πνευματική Ανάπτυξη, Γεωργία και Τέχνη, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα.  Ο Νεοανθρωποσοφιστής δεν χρειάζεται να εφεύρει προηγούμενες ενσαρκώσεις ή να προσπαθεί να συναγωνιστεί την «διόραση» κάποιου άλλου ατόμου.  Η ίδια η καλή δουλειά σε ανταμείβει και ένας ταπεινός άνθρωπος με σοφία γνωρίζει ποιά είναι η θέση του στο ευρύτερο σχέδιο.

Δεν είμαστε πια σε θέση να γνωρίζουμε πώς ήταν να είσαι μαθητής του Ρούντολφ Στάινερ και συνεπώς δεν μας είναι διαθέσιμη η πλήρης σημασία του να είναι κάποιος Ανθρωποσοφιστής στην Ανθρωποσοφική Κοινότητα του Στάινερ.  Είμαστε σπουδαστές ενός δασκάλου που δεν διόρισε διάδοχο. Είμαστε τα απολωλότα πρόβατα, άστεγοι, αβοήθητοι και βομβαρδισμένοι από δυνάμεις που θέλουν να συντρίψουν την πνευματική μας ανάπτυξη.  Αλλά έχουμε παρηγοριά τη γνώση και τη σοφία που μας δόθηκε μέσω του μεγάλου αυτού πνευματικού επιστήμονα.  Ο Στάινερ είναι σήμερα, κατά πάσα πιθανότητα, ενσαρκωμένος και μη διαθέσιμος σε μας στον πνευματικό κόσμο.  Αυτό που χρειάζεται είναι να προχωρήσουμε μπροστά αντί να περιμένουμε να προκύψει μια ζωντανή πνευματική επιστήμη από μία οργάνωση με θεμέλια στον υλικό κόσμο.

Ο Στάινερ έδωσε στους μαθητές του τον Διαλογισμό του Θεμέλιου Λίθου για να μπορέσουν να συνεχίσουν ανεξάρτητα το έργο που είχε αρχίσει.  Δεν χρειάζεται ούτε να τον αγιοποιήσουμε, ούτε να τον λατρεύουμε τυφλά νομίζοντας πως έτσι θα υπερασπιστούμε την ακεραιότητα του.  Δεν είναι απαραίτητος ούτε ο προσηλυτισμός, ούτε να αισθανόμαστε ότι γινόμαστε παρωχημένοι με την εφαρμογή των διδασκαλιών του Στάινερ.  Το μόνο που χρειάζεται είναι η αφοσίωση στην αλήθεια και κατόπιν η αλήθεια των διδασκαλιών του, θα γίνει σιγά-σιγά ένας δρόμος προς την γνώση του πνεύματος στον υλικό κόσμο, μέσα από την εφαρμογή αυτών των πνευματικών αρχών.  Η φύση της Νεοανθρωποσοφίας είναι να αναγνωρίζει τις πραγματικές πηγές των εμπνεύσεων του Στάινερ και να τις σέβεται γι’ αυτό που είναι: η επαφή μας με πνευματικές οντότητες πρόθυμες να μας βοηθήσουν να γνωρίσουμε τόσο τον εαυτό μας, όσο και το Πνεύμα που κρύβεται πίσω από καθετί υλικό.